Najpierw były wystające łopatki (myślę, że do tej pory je mam), więc mama zapisała mnie na  basen. Niewątpliwie zrobiłaby to i bez tych łopatek, bo zawsze uważała, ze nieumiejętność  pływania to "życiowe kalectwo". I tak to się zaczęło... Ale nie myślcie sobie, że poszłam na  naukę pływania zupełnie nieprzygotowana. Nigdy nie bałam się wody i świetnie sobie radziłam  zarówno w brodziku jak i w otwartym akwenie, czego dowodem są te dwa zdjęcia.

A w wakacje poprzedzające kurs nauki pływania to nawet "zaskoczyłam" strzałkę i podstawy stylu grzbietowego z pełną współpracą rąk i nóg.

Natomiast 13 października 1998 roku rozpoczęłam 30-to godzinny kurs nauki pływania pod czujnym okiem pani Alicji Pazur. Miałam wtedy 7 lat i chodziłam już do II klasy (bo trzeba wam wiedzieć, że poszłam do szkoły o rok........za wcześnie). Kurs zakończył się 2 marca 1999 roku egzaminem do szkółki pływackiej w KS "Lublinianka", który oczywiście zdałam a na potwierdzenie swoich pływackich umiejętności otrzymałam  dyplom pt. "Już pływam".
 

W ten oto sposób zaczęłam "trenować" pływanie.

W ciągu tych dwóch lat pojawiły się pierwsze zawody, pierwsze dyplomy i medale.
Właściwie to z każdej imprezy "coś" przynosiłam. Smak podium poznałam 22 listopada 1999 roku, zajmując III miejsce w zawodach "O Laur Lubelskiego Koziołka", na których 25m stylem grzbietowym pokonałam w czasie 0:24,18 uwidocznionym na moim pierwszym dyplomie.

Potem był pierwszy medal - na Dzień Dziecka 2000 roku - brązowy co prawda, ale i tak byłam strasznie dumna, a w dwa tygodnie później wywalczyłam tytuł Mistrzyni Lublina w kategorii dzieci 9-cio letnich i upragniony ZŁOTY MEDAL (25m grzbietem w 0:22,68) !!!! 

Niemały udział w moich sukcesach miały w tym czasie obie moje trenerki - pani Joanna Świtkowska znana wszystkim pływakom jako wcześniejsza Joanna Pizoń, oraz pani Alicja Dudak - czasami "ostra", ale tak naprawdę to o gołębim sercu.

 

To właśnie ona, chyba na kogoś krzyczy, ale na pewno nie na mnie, bo ja siedzę w niebieskim czepku

W skrócie, tak wyglądały  początki mojej przygody z pływaniem, w której kolejne dwa lata przyniosły mi jeszcze więcej sukcesów i radości. Ale o tym dowiecie się z następnej strony.